"Tęsknica" Anny Sokalskiej- słowańskie fantasy z podczasowym przesłaniem

 

Słowiańskie wierzenia na stałe zagościły w polskiej literaturze fantasy. Już nikogo nie dziwi Leszy wychodzący z kniei, czy Południca biegająca po polach. I musze się przyznać, że słowiańska magia tak mnie przyciąga, że łapię każdą książkę z motywem słowiańskich bóstw i zjaw.  

„Tęsknica” Anny Sokalskiej – zarys fabuły

 "Tęsknica" to nowość wydawnictwa Zysk i S-ka. Powieść miała swoją premierę 5 grudnia 2023. Musze przyznać, że to bardzo udana premiera, a miłośnicy słowiańskiego fantasy będą usatysfakcjonowani. Anna Sokalska znana jest czytelnikom z cyklu "Opowieści z Wieloświata", a ja zastanawiam się, dlaczego wcześniej nie trafiłam na twórczość pisarki. 

  Iga prowadzi intensywne korporacyjne życie. Pracoholizmem próbuje zagłuszyć pustkę życia osobistego. Pewnego dnia upada i traci przytomność na środku biura, czym wprawia w konsternację współpracowników. Od tego momentu jej życie najpierw zatrzymuje się, a następnie zaczyna biec w inną stronę i całkiem odmiennym rytmem niż dotychczas. Zawał serca, który przeszła bohaterka zmusza ją do zrewidowania swojego dotychczasowego życia. Dostaje lekarskie zalecenie by zwolnic i odpocząć. Na długi urlop wybiera chatkę ukrytą gdzieś na końcu maleńkiej wsi. Nadzieja, właścicielka specyficznej agroturystyki jawi się Idze niczym barwny ptak, szybko jednak okazuje się, że za radosną pozą chowa się bolesna tęsknota. A las wcale nie jest taki spokojny i przyjazny, jak wydaje się na pierwszy rzut oka. W jego wnętrzu kryje się wszystko to, co znamy z ludowych podań, baśni i mitów, a bohaterkę czeka podróż pełna baśniowych przygód.

„Tęsknica” – moja ocena

Zachwyt. 

To uczucie ciśnie mi się jako pierwsze, gdy myślę o książce. I nie chodzi o samą fabułę, choć ta jest naprawdę ciekawie skonstruowana, bo bohaterka wkracza w mityczno- baśniowy świat, spotyka kolejno trzy siostry, które dają jej zadania do wykonania. Od powodzenia misji zależy czyjeś życie, czyjeś szczęście.  Powieść naszpikowana jest motywami wędrownymi, zaklęciami i symboliką. Niesamowitą przyjemność daje odnajdywanie ich, poszukiwanie analogii w literaturze. Autorka nie tylko wykorzystała mity słowiańskie, ale także ludowe wierzenia, baśnie, a nawet znane motywy literackie.

Jeśli nie o fabułę chodzi, to co zachwyciło mnie przede wszystkim?

Łatwo się domyślić. W powieściach zwracam uwagę nie tylko na treść, ale także na formę. A może przede wszystkim formę? A „Tęsknica” napisana jest niczym przypowieść. Znajdziemy tu niejedną złotą myśl, morał ukryty pod warstwą fabuły i przesłanie dla współczesnego człowieka.  Piękny jest język tekstu, z własnym rytmem dostosowanym do akcji, lekko poetycką składnią i tym czymś, co sprawia, że książka czyta się sama.

 A przesłanie? 

A to już trzeba przeczytać powieść Anny Sokalskiej . 

„Czas zbiera wszystkie nasze uczynki, cierpliwie jak nic innego w całym Wszechświecie, a gdy uskłada ich wystarczającą liczbę, by móc zapełnić połowę klepsydry, odwraca ją i stawia nam na głowie”

Recenzja powstała we waspółpracy z wydawnictwem Zysk i S-ka