Targ w Siedlęcinie, dożynki w Grudzy i zakup na lata, czyli co robiłam w sobotę

Wieża mieszkalna i targ

Jeśli śledzicie nasz profil na fb ( do czego zachęcam), to zauważyliście zapewne, że sobotę spędziłam niesamowicie aktywnie.
Przed południem wspólnie ze Ślubnym wybraliśmy się do Siedlęcina, gdzie co tydzień odbywa się niezwykle ciekawy targ rolny. Można tu nabyć produkty od lokalnych wytwórców i hodowców.

Kosze pełne jabłek, ogromne dynie, jajka od kur zielononóżek, swojskie wędliny, chleby i sery, wreszcie worki kasz. To i mnóstwo innych produktów zaściela uginającego się pod ich naporem blaty stołów. Od rana zjeżdżają się tu mieszkańcy Jeleniej Góry i okolic, by zaopatrzyć się w ekologiczne i zdrowe smakołyki.

Elektrownia wodna

Siedlęcin to jednak nie tylko targ, ale przede wszystkim średniowieczna wieża mieszkalna z unikatowymi freskami.  Będąc w okolicy Jeleniej Góry koniecznie trzeba to miejsce odwiedzić. My jednak nie przyjechaliśmy tu ani na zakupy, ani na zwiedzanie. Ślubny od razu wybył ze znajomym w celu załatwienia ważnych męskich spraw, a ja zabrałam Gringo na spacer doliną Bobru. Towarzyszyło mi "ukradzione" koleżance dziecko. Tak, tak... czasem chyba w ramach terapii zgłaszam się na ochotnika do opieki nad cudzym dzieckiem. Mój towarzysz bez oporów zgodził się na mała wędrówkę, widząc w niej szansę na ruch i wyrwanie się spod czujnego oka mamy, która na targu rolnym sprzedaje przepyszne kiełbasy, pasztety i rozpływające się w ustach ciasta własnego wyrobu (powiedzmy sobie szczerze, moja chęć opieki na Mikołajem wcale nie była taka bezinteresowna- za eklerka ze stosika Uli dałabym się pociąć!)
Sporym zaskoczeniem była dla nas reakcja psa na widok chłopca- Gringo podszedł i od razu zaczął się łasić. Bez wstępnego jeżenia się i chowania za panią. Chętnie też dał się dziecku prowadzić na smyczy. W efekcie spacer wzdłuż Bobru był dla wszystkich ogromną frajdą. Mój towarzysz biegał z psem, co jakiś czas zatrzymując się z okrzykiem:
-zobacz, jaki widok, zrób zdjęcie!
Asfaltową drogą przez wioskę dotarliśmy do zapory i tą samą drogą wracaliśmy. Nim wróciliśmy na dziedziniec wieży, obeszliśmy ją dookoła.
Nim Ślubny wrócił z nowym nabytkiem, zdążyłam jeszcze porozmawiać ze znajomymi, skosztować babeczkę i zjeść mojego eklerka.

dożynki w Mirsku

Do domu wróciliśmy na obiad, po którym zostałam zatrudniona jako kierowca rolników, czyli naszych sąsiadów, którzy dostali zaproszenie do udziału w dożynkach gminnych Grudzy.
Wsiedliśmy zatem do auta i ruszyli do Grudzy.
Przyjechaliśmy już po oficjalnej części uroczystości. Na scenie występował zespół folklorystyczny z Mirska, a ze stołów znikały kolejne frykasy serwowane przez gospodarzy dożynek.
W powietrzu unosił się duch zbliżających się wyborów. Włodarze i kandydaci na tychże uwijali się między biesiadnikami, starając się z każdym zamienić choćby słówko. Dla nas, nowych wyborców w tych stronach było to ciekawe doświadczenie, bo mogliśmy kilku kandydatów poznać osobiście.

wieńce dożynowe

Dla mnie jednak dożynki to przede wszystkich wieńce. Uwielbiam przyglądać się kunsztownym konstrukcjom, nad którymi ich twórcy spędzili pewnie wiele godzin. Wspólnie z sąsiadką ubolewałyśmy, że nasze sołectwo nie wystawiło wieńca. Oj, jakoś tak ten nasz Gierczyn ubogo się prezentuje na tle innych izerskich wsi, ani wieńca dożynkowego, ani witacza na wjeździe do wsi (nowe właśnie stanęły w sąsiednim Mlądzu), ani tablic informacyjnych (w Przcznicy przy każdym ciekawym domu jest informacja, kto w nim mieszkał przed wojną), no jakoś tak...  (wiem wiem, najłatwiej krytykować, w moim wypadku na działanie przyjdzie czas, gdy ureguluję wszystkie swoje osobiste sprawy).
Nasze rozważania przerwał sympatyczny koncert rodzinnego trio akordeonowego "Ojciec i synowie". Zespół zaprezentował się w biesiadnych szlagierach, które idealnie pasowały do dożynkowych rozmów.

występ zespołu folklorystycznego z Mirska

Z koncertu grupy "Sexy boys" zrezygnowaliśmy, bo jakoś covery disco polo nam nie odpowiadały.
Było już ciemno, gdy odwodziłam sąsiadów pod las.
No a teraz czas pokazać mową miłość mojego Ślubnego: to subaru forester IV. Będzie nam teraz służył latami.
Przy okazji zakupu okazało się, że świat jest bardzo mały. Sprzedający, mieszkaniec Karpacza, przeprowadził się tam niedawno z ... Płotów. Dla niezorientowanych w geografii Polski: Trzebiatów od Płotów dzieli 30 km. Tyle samo mniej więcej jest z Gierczyna do Karpacza.

Ania za kierownicą subaru

Relacja z poprzedniej wizyty w Siedlęcinie: http://www.rozmowki-kobiece.pl/2018/01/targ-rolny-w-siedlecinie.html
Relacja z zeszłorocznych dożynek gminnych w Gajówce: http://www.rozmowki-kobiece.pl/2017/09/gminne-dozynki-w-gajowce.html